In de westerse wereld staat de Indiase keuken bekend om haar "curry's".
Daarbij denken we dan al gauw aan het ons bekende kerriepoeder en veronderstellen dat daarmee veel gerechten in India gekruid worden en er hun smaak, geur en karakter voor een groot deel aan ontlenen. deze redenering gaat niet op. Kerriepoeder, zoals wij dat kennen, wordt in India niet gebruikt. In India maakt men zelf veel kruidenmengsels en die verschillen van streek tot streek en van gerecht tot gerecht. De kunst om kruiden en specerijen te mengen, waarop de Indiase keuken berust, is enkele eeuwen oud. Even oud zijn de strenge bereidingsvoorschriften die variëren naar gelang het klimaat, de produkten van een bepaalde streek, godsdienstige en volkenkundige achtergronden.
Daardoor vertonen de keuken van India en die van Pakistan grote overeenkomsten en grote verschillen. Daarbij spelen verscheidene factoren een rol. Bepaalde ingrediënten zijn in de ene streek wel bekend en in de andere niet, doordat ze er niet verbouwd worden of doordat men ze niet wenst te eten. Zo eten Mohammedanen geen varkensvlees, laten de Hindoes het rundvlees staan en zullen Boeddhisten alles wat leeft willen sparen. Heel veel inwoners van India leven strikt vegetarisch en daardoor heeft zich in bepaalde streken een kookkunst kunnen ontwikkelen waarvoor vegetariërs in de westerse wereld veel belangstelling tonen.